Rozważania nad adopcją

Zastanawiając się nad adopcją zwierzaka, powinniśmy najpierw poważnie przeanalizować czy podołamy opiece nad nim.

Joanna Burakiewicz, wolontariuszka, Fundacja Azyl pod Psim Aniołem

Należy zadać sobie kilka ważnych pytać, czy będziemy mieć odpowiednią ilość czasu dla niego, czy będziemy zdolni finansowo do zaopiekowania się nim w czasie niespodziewanych chorób. Powinniśmy także wybiec w przyszłość i zastanowić się co będzie w przypadku naszego urlopu, choroby, wyjazdu do sanatorium. Kto przejmie opiekę nad naszym pupilem? Adopcja zwierzęcia nie powinna być decyzją pod wpływem chwili. Bo spodobał nam się słodki szczeniaczek, bo dziecko poprosiło, bo wzruszyliśmy się smutną historią psa czy kota i już, natychmiast chcielibyśmy go mieć. Nie! Ze smutnego doświadczenia wiemy, że decyzje ad hoc często kończą się szybkim zniechęceniem czy rozczarowaniem, okazuje się, że zwierzak wymaga większego nakładu czasu z naszej strony niż przypuszczaliśmy. Ludzie nie zdają sobie sprawy, że przygarniętego pupila należy często ułożyć, nauczyć czystości, że wymaga długich spacerów wtedy kiedy jesteśmy zmęczeni, jest zimno, gorąco, pada deszcz, albo nagle musimy coś pilnego załatwić. Pamiętajmy, że jego podstawowe potrzeby fizyczne i psychiczne, które realizuje podczas spacerów oraz posiłków są mu niezbędne do życia. Zwłaszcza biorąc pod uwagę, że podobnie jak ludzie zwierzę jest istotą czującą, czyli tęskni, kocha, boi się, odczuwa ból.

Dlatego jako fundacja mamy od wielu lat wypracowane zasady adopcyjne, które są dla nas swego rodzaju „zwierzęcą biblią”. Podczas rozmów przedadopcyjnych staramy się dowiedzieć, jaki jest tryb życia osoby chętnej do adopcji, by dopasować do człowieka konkretnego psa. Domator nie będzie raczej szczęśliwy z psem aktywnym fizycznie, energicznym, wymagającym dużo ruchu, zabaw na świeżym powietrzu. Sportowiec nie powinien zostać opiekunem
psiaka kanapowego, wyjście na spacer, z którym wyjście na spacer polegać będzie jedynie na zaliczeniu podstawowych potrzeb pupila, pogadaniu z psimi kumplami i szybkim powrocie na ukochaną kanapę. Człowiek i zwierzę powinni tworzyć tandem, uzupełniać się i doskonale czuć we własnym towarzystwie, to powinno być istotą ich przyjaźni.