Niewydolność serca – epidemia XXI wieku

W temacie niewydolności serca wypowiadają się członkowie Zarządu Sekcji Niewydolności Serca PTK

Dr hab. n. med., prof. nadzw. IK Przemysław Leszek

Niewydolność serca to efekt jego uszkodzenia, które dokonuje się w przebiegu chorób sercowo-naczyniowych (jak zawał, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca). Paradoksalnie, skuteczniejsze leczenie tych chorób, ratuje pacjentów od wczesnej śmierci, pomnażając populację chorych z uszkodzonym sercem. Również coraz lepsza opieka medyczna wydłuża życie Polakom, a właśnie wraz z wiekiem rośnie liczba osób z niewydolnym sercem (w wieku 70–89 lat — szacunkowo na 1000 osób 27 mężczyzn i 22 kobiety). Stąd obserwowany wzrost liczby pacjentów z uszkodzonym / niewydolnym sercem określany jest mianem „epidemii” co trafnie obrazuje narastanie problemu.

Prof. UJ, dr hab. n. med. Andrzej Gackowski

Niewydolność serca to groźne schorzenie o poważnym rokowaniu, ale dzięki ciągłemu postępowi kardiologii większości pacjentów można pomóc. Wymaga to nie tylko złożonej terapii farmakologicznej, ale przede wszystkim edukacji pacjenta i jego rodziny. Kluczowe znaczenie ma systematyczne za zażywanie leków i unikanie przewodnienia poprzez przestrzeganie optymalnego ilości przyjmowanych płynów, kontrolowanie masy ciała i ew. dostosowanie dawkowania leków moczopędnych. Terapia dobierana jest indywidualnie i może być uzupełniona o zabiegi poprawiające ukrwienie serca (tzw. stenty, by-passy) i inne operacje serca (w tym nowoczesne interwencje małoinwazyjne) oraz implantację specjalnych stymulatorów i kardiowerterów. Całość uzupełnia rehabilitacja i dobierana stosownie do stadium choroby stała aktywność fizyczna, mająca duże znaczenie w podtrzymaniu kondycji i zapobieganiu progresji choroby. Niektórzy pacjenci wymagają wsparcia psychologicznego i socjalnego. Łączne oddziaływanie wymienionych metod leczenia wpływa na wydłużenie i poprawę jakości życia oraz na zmniejszenie ryzyka groźnych dla życia zaostrzeń choroby wymagających pilnych hospitalizacji. Dlatego oprócz rozwoju szpitalnych metod leczenia należy dążyć do stworzenia w Polsce modelu opieki ambulatoryjnej, który ma istotną rolę w poprawie jakości opieki nad pacjentami z niewydolnością serca.

Prof. dr hab. med. Ewa Straburzyńska-Migaj

Dr n. med. Marta Kałużna-Oleksy

Niewydolność serca to schorzenie przewlekłe, a zatem zarówno pacjent, jak i jego najbliżsi muszą się z nim borykać przez wiele lat. Powoduje to często narastanie problemów związanych z koniecznością odnalezienia się w nowej chorobowej rzeczywistości, dlatego tak ważna jest edukacja i wsparcie. Takie elementy mogą zostać zapewnione nie tylko przez personel medyczny, ale również przez kontakt z innymi chorymi, którzy łącząc się organizacje pacjenckie są dla siebie nawzajem najlepszą podporą.

Dr hab. n. med. Agnieszka Pawlak

Dziś w obliczu epidemii niewydolności serca istotne wydaje się nie tylko edukowanie chorych z już rozpoznaną niewydolnością serca (co oczywiście jest bardzo ważne) ale również uświadamianie nam wszystkim zachowań, które będą chroniły nas przed zachorowaniem na niewydolność serca (kontrola ciśnienia, tętna, masy ciała czy stresu). Dlatego już po raz kolejny organizowany jest Dzień Niewydolności Serca. W tym roku wydarzenie to będzie miało miejsce w Warszawie w dniu 16.06.2019 na Skwerze I Dywizji Pancernej (przy fontannach na Starym Mieście). Zapraszamy wszystkich, którzy chcą dowiedzieć się co zrobić, aby nie zachorować na niewydolność serca a dodatkowo miło spędzić czasu na świeżym powietrzu.