Nowa metoda leczenia problemów intymnych

Ciąża to czas, w którym zachodzi dużo zmian w organizmie kobiety, zmian fizycznych, metabolicznych i hormonalnych. Zwiększenie masy ciała, rosnący płód, powiększająca się macica i zmiany hormonalne mają istotny wpływ na rozciąganie mięśni, więzadeł, zmianę stosunków anatomicznych w miednicy, dodatkowe obciążenie kręgosłupa i stawów przyszłej mamy. Po porodzie organizm kobiety wymaga czasu by wrócić do stanu pierwotnego. Jednak nie zawsze jest to możliwe. Połóg trwa 6 tygodni i jest to czas, w którym zarówno macica jak i inne narządy powinny powrócić do stanu fizjologicznego. 

Czy tak się dzieje u każdej mamy?

Nie. To zależy od czynników ryzyka jakie wystąpiły w ciąży i podczas porodu. Czy poród był bardziej czy mniej traumatyczny dla kobiety i mówimy tu zarówno o porodzie drogami natury jak i o cięciu cesarskim. Zdarza się, że pacjentka po okresie ciąży wymaga dodatkowego wsparcia między innymi zabiegami z zakresu ginekologii estetycznej, w tym laseroterapii.

Jakie objawy powinny skłonić kobietę do konsultacji z lekarzem ginekologii estetycznej?

Ginekologia estetyczna to dział medycyny, który za pomocą małoinwazyjnych zabiegów może pomóc zlikwidować dolegliwości kobiety lub zatrzymać ich rozwój. Jednak wszystkie objawy niepokojące kobietę po porodzie powinny być konsultowane najpierw z lekarzem ginekologiem, który prowadził pacjentkę w ciąży. Dobierając odpowiedni zabieg ginekolog estetyczny może w pełni wyleczyć pacjentkę, wspomóc leczenie konwencjonalne, albo zmniejszyć ryzyko leczenia operacyjnego

• Najczęściej zgłaszane są defekty estetyczne jak rozstępy na skórze brzucha czy uda, nieestetyczna blizna po cięciu cesarskim, czy utrzymujące się przebarwienia okolic intymnych.

• Brak odczuwania przyjemności podczas współżycia seksualnego u pacjentki, która przed porodem normalnie odczuwała przyjemność, może być związany z zespołem rozluźnienia pochwy, występującym najczęściej po porodach drogami natury, a więc u wieloródek, a także u pacjentek, które rodziły duże dzieci.

• Dyskomfort lub ból podczas współżycia seksualnego może być związany z zaburzeniami fizjologii śluzówki pochwy, po uszkodzeniach pochwy w trakcie porodu.

• I na koniec niekontrolowany wyciek moczu z cewki moczowej przy kichaniu, kaszlu, śmiechu czy wysiłku fizycznym.

Bezpośrednio po porodzie, w połogu, a nawet jeszcze przez kilka tygodni po połogu pacjentki mogą się uskarżać na częste oddawanie moczu, czy niekontrolowane oddawanie niewielkiej ilości moczu. Jeżeli jednak po około 3 miesiącach od porodu, objawy nie ustępują może to być objaw wysiłkowego nietrzymania moczu.

Skupmy się na nietrzymaniu moczu. Jakie są przyczyny nietrzymania moczu w ciąży i po porodzie?

Nietrzymanie moczu w ciąży, szczególnie w III trymestrze, kiedy macica i płód są już naprawdę duże, wynika głównie z ucisku pęcherza. Nie bez znaczenia jest też relaksacyjny wpływ hormonów, które przygotowując drogi rodne do porodu osłabiają kontrolę oddawania moczu. Te przyczyny są oczywiście przemijające. Po porodzie mamy do czynienia z innymi mechanizmami. Pierwszy to rozciągnięcie i osłabienie mięśni dna miednicy, które powstaje w wyniku degeneracji włókien kolagenowych występujących w tkance łącznej więzadeł. W wyniku tego procesu dochodzi do nadmiernej ruchomości cewki moczowej i wycieku moczu. W czasie porodu może też dojść do uszkodzenia zarówno mięśni jak i nerwów odpowiadających za kontrolę oddawania moczu. Może też dojść do niewydolności zwieracza zewnętrznego cewki moczowej.

Co zwiększa ryzyko nietrzymania moczu u kobiet po porodzie?

Istnieje cała grupa czynników ryzyka wystąpienia wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet po porodzie. Są to przede wszystkim:

• Wielokrotne porody

• Poród dziecka o dużej masie – powyżej 4000g

• Przedłużający się II okres porodu- a więc długie i silne parcie

• Otyłość

• Częste zaparcia w ciąży

• Pęknięcie krocza

• Poród zabiegowy np. z użyciem kleszczy

Czy istnieje profilaktyka w ujęciu tego schorzenia?

Tak. Możemy zminimalizować czynniki ryzyka poprzez utrzymanie odpowiedniej wagi pacjentki w ciąży, unikanie zaparć, a więc odpowiednia dieta i ruch, oraz przygotowanie do ciąży przez specjalne ćwiczenia mięśni miednicy.Jakie rozwiązania można zastosować w przypadku takich dolegliwości? Laserowe leczenie wysiłkowego nietrzymania moczu jest przeznaczone dla kobiet w początkowym stadium wysiłkowego nietrzymania moczu- stopień I. Metoda ta ma na celu zmniejszenie skutków degeneracji włókien kolagenowych i regenerację tkanki łącznej w okolicy cewki moczowej, a w konsekwencji zmniejszenie jej ruchomości.

Istnieje wiele metod leczenia nietrzymania moczu m.in. powszechnie stosowane lasery starszej generacji CO2. Najnowszą obecnie dostępną w Polsce metodą jest zabieg laserem hybrydowym diVa™ (SCITON).  Jednoczesne działanie dwóch wiązek lasera: Erbowego o efekcie ablacyjnym i diodowego o efekcie koagulacyjnym prowadzone przez elektronicznie sterowaną głowicę pozwala na kontrolowane, głębokie dotarcie w ścianę śluzówki pochwy. W efekcie dochodzi do silnej stymulacji i do powstawania nowych włókien kolagenowych, elastynowych, nowych naczyń krwionośnych, a nawet tkanki nerwowej. DiVa™ redukuje objawy wysiłkowego nietrzymania moczu, przywraca napięcie i elastyczność ścian pochwy, a także przywraca prawidłowe funkcjonowanie śluzówki pochwy przez co poprawia odczucia podczas współżycia seksualnego.

Leczenie zachowawcze jest stosowane niezależnie od stopnia ciężkości objawów wysiłkowego nietrzymania moczu obejmuje:

• wykonywanie ćwiczeń mięśni miednicy tzw. mięśni Kegla, powinny być one wykonywane pod okiem fizjoterapeuty, • stosowanie specjalnie skonstruowanych pessarów (cewkowy, kołnierzowy, kostkowy), które w mechaniczny sposób podpierają cewkę moczową czy poprawiają statykę narządu rodnego.

• elektrostymulację czyli pobudzanie mięśni miednicy do skurczu przez impuls elektryczny wywołany przez sondę wprowadzoną do pochwy.

Metody farmakologiczne mają ograniczone zastosowanie ponieważ zwiększają napięcie zwieracza zewnętrznego cewki moczowej (np. duloksetyna). Metody operacyjne są wdrażane gdy terapia zachowawcza nie daje zadowalającego efektu. W zależności od przyczyny wykonuje się operacje laparoskopowe lub z zastosowaniem specjalnych siatek, taśm podwieszających cewkę moczową (TVT, TOT).

Czy do zabiegu diVa™ należy się w konkretny sposób przygotować i jak wygląda czas rekonwalescencji?

Przed zabiegiem konieczna jest kwalifikacja przez lekarza. Należy przedstawić aktualną cytologię. Po wykluczeniu przeciwwskazań i potwierdzeniu problemu w badaniu ginekologicznym pacjentka może mieć wykonany zabieg jeszcze w tym samym dniu. Rekonwalescencja nie jest długa ani uciążliwa. Jest ona związana z gojeniem śluzówki pochwy, dlatego przez 7-10 dni pacjentka powinna w szczególny sposób dbać o higienę intymną, nie powinna wykonywać bardzo intensywnych ćwiczeń fizycznych oraz kąpać się w basenie lub wannie. W pierwszych dniach powinna też zachować wstrzemięźliwość seksualną.

Dlaczego warto wybrać właśnie zabieg diVa™ ?

DiVa™ to zabieg nowoczesnym laserem hybrydowym. Elektronicznie sterowana głowica pozwala na bardzo precyzyjne dobranie głębokości penetracji lasera do tkanek (kilka razy głębsze niż w laserze CO2), a także precyzyjne prowadzenie wiązki lasera w pochwie. Zabieg diVa™ ma zastosowanie nie tylko w wysiłkowym nietrzymaniu moczu, ale również zespole rozluźnienia pochwy czy dyskomforcie i bólu podczas współżycia seksualnego.

Jakie zastosowanie ma medycyna estetyczna dla kobiet, które chciałyby poprawić wygląd okolic intymnych po porodzie czy cięciu cesarskim?

Blizny po cięciu cesarskim, rozstępy czy przebarwienia okolic intymnych można zredukować wykonując kilka zabiegów np. laserem Joule™X, który po premierze w USA w marcu tego roku jest już dostępny w Polsce. Najlepsze efekty regeneracji laserowej uzyskujemy stosując terapię łączoną z osoczem bogatopłytkowym (PRP).

dr Michał Dąbrowski Lekarz ginekologii estetycznej, Holistic Clinic