Społeczny obraz cukrzycy

 W Polsce na cukrzycę cierpi ok. 3 mln osób, a liczba ta stale wzrasta. Mimo to nadal wielu Polaków nie potrafi wymienić poprawnie jej powikłań, a co 10. nigdy nie badał poziomu glukozy we krwi.

 

Wyniki najnowszego badania, „Społeczny obraz cukrzycy”, zrealizowanego w 2017 roku przez Koalicję na Rzecz Walki z Cukrzycą pokazują, że prowadzone na szeroką skalę działania edukacyjne, dotyczące cukrzycy, przynoszą pozytywne efekty. Badanie zostało powtórzone po 7. latach, na podobnej grupie respondentów, którym zadano te same pytania odnośnie cukrzycy.

 

Okazuje się, że w przeciągu ostatnich 7 lat wiedza Polaków na temat cukrzycy nieznacznie wzrosła. Jeszcze kilka lat temu aż co 5. Polak nigdy nie wykonywał badania poziomu cukru we krwi – obecnie nie robi tego co 10. z nas. Znacznie wzrosła też wiedza na temat powikłań cukrzycy – najczęściej wymienianymi skutkami jest śpiączka cukrzycowa, stopa cukrzycowa, zaburzenia widzenia i pogorszenie wzroku. W badaniu z 2010 roku niemal 35% osób zupełnie nie znało odpowiedzi na to pytanie. Obecnie mamy też większą wiedzę na temat objawów cukrzycy – według badanych, o zachorowaniu świadczy najczęściej wysoki poziom stężenia cukru we krwi, uczucie senności w ciągu dnia a także zmęczenie i osłabienie. Jeszcze w 2010 roku aż co 4. ankietowany nie potrafił wskazać żadnego objawu choroby, teraz jest to zaledwie ok. 4% z nas.

 

Z kolei, porównując wyniki badań wśród osób, chorych na cukrzycę, nie widać́większych różnic w rozkładzie odpowiedzi na poszczególne pytania, zadane w ankiecie. Jest jednak kilka elementów, różnicujących odpowiedzi respondentów. W 2010 roku 3 na 4 badane osoby deklarowały, że stosują̨ dietę dla osób z cukrzycą, w 2017 roku taką deklarację złożyły 2 na 3 osoby. W porównaniu do badania z 2010 roku zwiększyła się liczba osób, które o swojej chorobie rozmawiają przede wszystkim z diabetologiem – w 2010 roku była to co czwarta osoba, a w 2017 roku co trzecia.

Biorąc pod uwagę dane, zebrane w raporcie, a także stan obecny i prognozy, związane z zachorowalnością na cukrzycę oraz leczeniem jej powikłań, trudno oprzeć się wrażeniu, że problem cukrzycy jest niezwykle złożonym społecznym konstruktem. Tym samym inwestowanie w działania, związane z ograniczeniem liczby osób z cukrzycą, a także wsparcie dla osób już chorych, w celu uniknięcia powikłań i sprawienia – żeby życie diabetyków nie odbiegało znacząco od przyjętych i powszechnie akceptowanych społecznych oraz ekonomicznych norm – jest bezpośrednim inwestowaniem w ludzi.

Działania, o których mowa powyżej, wymagają wspólnego, strategicznego i systematycznego działania instytucji rządowych, organizacji pozarządowych, biznesu, jak i samych diabetyków.

 

Autor: Patrycja Rzucidło-Zając, Koalicja Na Rzecz Walki z Cukrzycą; Instytut Praw Pacjenta i Edukacji Zdrowotnej

http://www.koalicja-cukrzyca.pl/

http://www.prawapacjenta.eu/